De
Orthodoxe Kerk
Jezus Christus wilde Zijn Kerk maken: "Ik zal Mijn Kerk maken
…" en
" … de rots waarop ik mijn Kerk zal bouwen."
In het begin sprak men niet van 'De Kerk', maar van de 'De
Weg'.
Al spoedig spreekt en schrijft men 'de heiligen te …'.
In zijn brieven heeft de heilige Paulos het steeds weer over de
Kerk.
De 'vroege', 'jonge' Kerk was één, heilig, katholiek en
apostolisch.
Na verloop van tijd ging de Kerk in het westen haar eigen
gang.
Zij raakte en maakte zich los van de Kerken in het oosten.
De westerse Kerk werd steeds meer gericht op Rome en werd
Rooms-katholiek.
De Kerken in het oosten hielden vast aan de oorspronkelijke
structuur.
Zij werden Orthodox-katholiek.
Zij zich bleven verzetten tegen elke aantasting van het
oorspronkelijke Christelijke geloof.
Daarom mag je ze ook Orthodox-christelijk noemen.
In de dagelijkse omgang worden ze de Orthodoxe Kerk of Orthodoxe
Kerken genoemd.
Waarin is zij orthodox?
In haar Christelijke geloof en in haar eenheid, heiligheid,
katholiciteit en apostoliciteit.
Het zou dus duidelijker zijn om te spreken van de
'Orthodox-katholieke Kerk'.
Maar deze naam is gekaapt en kan voorlopig niet meer gebruikt
worden.
De naam 'Orthodox-christelijk' wordt gebruikt voor bepaalde
Protestantse stromingen.
Zo noemt men ons en noemen wij onszelf:
De Orthodoxe Kerk.