De Kerk


"De plaatselijke Kerk als sacramenteel organisme, als de gave van God in Christus, is niet een deel of een lid van een wijder universeel organisme.

Zij is De Kerk.

Objectief, als Lichaam van Christus, is de Kerk in tijd en in ruimte altijd gelijk aan haarzelf.

In de tijd omdat zij altijd het volk van God is dat samenkomt om de dood van de Heer te verkondigen en Zijn opstanding te belijden.

In de ruimte omdat in elke plaatselijke Kerk de volheid van de Gaven wordt gegeven, de volledige waarheid wordt verkondigd, de hele Christus aanwezig is, Die "gisteren en vandaag en voor altijd Dezelfde is."

In haar sacramentele en hiërarchische orde openbaart en overhandigt aan de mensen de volheid van Christus waarin zij moeten groeien. (cf. Eph. 4:13)


Vader Alexander Schmemann in "St. Vladimir's Theological Quarterly" in 1960.
Herdrukt als "The Primacy of Peter" (The Faith Press Ltd., 1963).

Kerkopbouw …

De Kerk is het Lichaam van Christus.
Een lichaam; het Zijne.

De Kerk is dus een organisme.

Het is goed om dat tot je door te laten dringen: De Kerk is een organisme.

De Kerk is dus geen organisatiemodel, het is een organische eenheid.
Een levend lichaam.

Was het dat niet, dan was het een lijk.
Het verschil tussen een lichaam en een lijk is: het lichaam leeft.

Hoe leeft dat lichaam?

In de Apostolische tijd werd het geschapen:
de plaatselijke gemeente geleid door een bisschop.

In de Apostolische tijd kwam het tot leven: de gemeente leefde in gemeenschap met de bisschop.
De Volheid van de Kerk werd gevormd.

Hoe dat kan weten wij niet, het is een mysterie.
Hoe het gaat weten wij wel: door de Sacramenten, dat zijn de Mysteriën.

Het mysterie van De Kerk is geworteld in de Mysteriën.

De Mysteriën maken De Kerk.
Alleen in de Mysteriën stijgt de Christelijke gemeente uit boven haar menselijke kanten en wordt zij De Kerk.

Hèt Mysterie van De Kerk bij uitstek is de Eucharistie.
De Eucharistie wordt wel het Sacrament de Sacramenten, het Mysterie van alle Mysteriën genoemd.
Het is de daad die De Kerk maakt tot het Lichaam van Christus.

"Het Heilige de heiligen!"

Kerkopbouw en kerkgebouw

Het is een paar dagen stil geweest.
Het bezoek aan mgr. Bär verliep wat anders dan verwacht.

Kerkenbouw en kerkgebouw.

Het is belangrijk dat we eerst kijken hoe de Kerk zichzelf ziet.
Door hen de handen op te leggen wijdden de Apostelen de bisschoppen tot leiders van de Kerk.
Vanaf het begin is de bisschopswijding een Mysterie, een sacrament.
De autoriteit van bischoppen in de Kerk is een mystieke, sacramentele verantwoordelijkheid.
Deze sacramentele verantwoordelijkheid is niet alleen voor wat „geestelijk” is. Zij strekt zich uit over het hele leven van de Kerk.
Ook over de spullen, het geld. Als je er goed over nadenkt is ook de manier waarop wij daarmee omgaan tegelijk geestelijk èn materieel.

Tussen het geestelijke en het materiële kan geen tweeslachtigheid zijn.

Kerkenbouw en kerkgebouw staan dus niet los van elkaar.
De opbouw van De Kerk en de bouw van een kerk horen samen.

weekend

Na de Goddelijke Liturgie heb ik in het kort aan de Parochie de stand van zaken uitgelegd. Niet iedereen heeft internet.

Alle parochianen, ook de kinderen, heb ik aangespoord om dingen te bedenken waarmee wij zelf geld bij elkaar kunnen halen voor het kerkgebouw.
Aan Mahrai heb ik gevraagd om samen met Tedros een plan te maken om een substantiële Eritrese bijdrage aan de aankoop te leveren.

Nikki kwam terug van Cyprus met heerlijk geurende waskaarsjes. En met een aantal goede plannen om onze missie te helpen met een eigen kerkgebouw.

Nu ga ik mijn gesprek met mgr.Bär voorbereiden.

prosforen

Vanochtend, na de vrijdagse fysiotherapie, heb ik Katarina geholpen met haar eerste prosforen.
Alle begin is moeilijk. Zij had fijn biologisch tarwemeel in huis gehaald. Haar moeder, die voor tien weken over is uit Oezbekistan, kon haar leren hoe je met de hand kneedt.
Onder het rijzen en het bakken lekker bijgepraat.
Om twee uur was ik weer thuis.

Mgr. Bär heeft gebeld. Altijd weer een verademing om zijn stem te horen.
Wij spraken af dat ik dinsdag naar Chevetogne, het klooster waarvan hij monnik is, ga om met hem te overleggen.
De rest van de middag gebruikt om voor hem een presentatie te maken over wat wij willen.
Daarna nog wat web- research naar een mogelijke sponsor.

denken en doen

Jaap mailde: Ik keek vandaag even op de website van de kerk, en ik zag onder het kolommetje THUIS dat u vandaag nog niets heeft gedaan? u bent toch niet ziek hoop ik ??? .......................  hahahha !!”
Het was gisteren inderdaad zo druk dat ik niet eens de tijd had om dit blog bij te werken.
Wat deed ik nog maar?
Eerst gebeld met de andere candidaat voor het gebouw.
De meneer die er de leiding heeft verzekerde mij dat zij geen formele claim op de kerk hebben.
Hij wenste ons alle sterkte en dat het ons zou lukken.

Dit goede nieuws moest doorgemaild.

Onder andere naar Ankie Vermeer die ons in de Stichting THUIS gaat helpen met de communicatie.
Zij antwoordde:
Wat ontzettend goed nieuws en wat fijn!!!!
 
We gaan ervoor!
 
Liefs,

Ankie


Daarna behoorlijk veel nadenken en meer emailen.
Nadenken over hoe wij het verder moeten aanpakken.
Bij wie wij eerst om raad en daad moet aankloppen.
Hoe je zo’n groot project klein en overzichtelijk houdt.
Dat vraagt ook onderzoek.

Thuis werken

Vandaag heb ik veel achter de computer doorgebracht.
De telefoon leverde alleen antwoordapparaten op in plaats van de gezochte mensen.

Eerst heb ik een kleine schets +begroting gemaakt.
Die heb ik aan een lange opwekkingsmail voor Dom Thomas Pott gehangen.
Hem heb ik gevraagd een aantal mensen op- en aan te sporen om ons te steunen.
Hij zit middenin een drukke verbouwing en de conferenties die hij moet geven.
Hopelijk vindt hij tijd om de gevraagde contacten te leggen.

Daarna heb moest de agenda van de vergaderingen van Parochieraad en Dagelijks Bestuur worden gemaakt en verzonden.
Ik hoop dat de verbeterde bestuursstructuur van de Parochie ook leidt tot verbeterde effectiviteit.

Nu even koffie en dan bellen met onze eerste sponsor.
Ik vind het zo spannend dat ik bijna niet durf.
Je hoort gauw hoe het gegaan is.

Daarna moet ik voor de website een extra bladzijde maken met informatie voor schenkers en sponsors.

lunchen en werken

Om kwart over twaalf bel ik aan.
De deur gaat open.
Een bekend vriendelijk gezicht.
Had hij nou al een baard?
Staat hem goed.

Christus is opgestaan!
Hij is waarlijk opgestaan!

Voor de lunch:
Koffie.
Zullen wij maar „jij” zeggen?
Pratend zoeken naar raakvlakken.
Priesterschap, ikonen, Athos, vader Damaskinos, Vatopedie.
Het gevaarlijke gif van de roddel.

Na de lunch:
Mijn verhaal over een Orthodoxe kerk in Amersfoort.
Leuk plan, goed plan.
Een „Nou, ik wens je veel succes” sfeer.

Daarna Private Brain gestart.
Plotseling vuur: „Ja, dit is een mooi project voor die stichting.
Ik zal het opnemen met T.B., je weet wel …”

Ja ik weet wel.
En ik weet dat het zo moet.

Alleen kunnen wij het niet.
Met vrienden en met de vrienden van vrienden moet het lukken.

overzicht

Na de Goddelijke Liturgie neem ik Birgit Pott in vertrouwen.
Zij is een ervaren en trouwe vriendin.
Zij zal overleggen met Dom Thomas van Chevetogne..

Thuis in m’n stoel.
Moe van de dienst.
m.Heleen is op familiebezoek.
Ik ga ’s-zondagsmiddag niet meer uit.

Laptop op schoot.
Private Brain is een heel goed programma om overzicht te krijgen.
Na twee uur duizelt het mij.
Het meeste is bij elkaar gebracht.
Nu dringt het tot mij door hoe groot het werk is dat wacht.

Om half zes belt Birgit.
„Je kunt het best eerst contact opnemen met pater B. Ik geef je zij emailadres.”
Pater B. kent onze kerk, heeft haar meermalen bezocht.

’s-Avonds belt hij terug.
Wij spreken af voor dinsdag.

koniginnedag

Als de gebeurtenissen van de Koninginnedag ons iets tonen, dan is het wel dat wij de hoop niet moeten verliezen.
Wie geen hoop meer heeft wil dood.
Wie dood wil gaat vaak doden.

Hoop doet leven.
Dat moet de Orthodoxe Kerk in Amersfoort zijn: een plaats van hoop.
Hoop op verlossing.
Een verlossing die niet iets is, maar Iemand.
God mens geworden om ons te verlossen van de dodende wanhoop.
God mens geworden om de mens mens te maken.

aan de slag

Stap nummer één is natuurlijk met Jaap gaan praten.
Svetlana was ook thuis.
Wij vierden de bijna-maar-nog-lang-niet kerk met Oranje Bosse Bollen.

We verdeelden een paar directe taken.
Jaap zal proberen om alvast tekeningen te bemachtigen.
Mijn taak is het om te proberen bevestiging te krijgen.

Toen dat gedaan was ben ik gaan zitten om een beetje overzicht te krijgen.
Wat komt er kijken bij het kopen en klaar maken van een kerk.
Gek is dat, ruim 25 jaar ben ik er dagelijks mee bezig.
Bijna alles is wel eens doordacht en doorgesproken.
Maar nu het organiseren.
Overzicht dus.

eindelijk of …

„Ik zou zeggen ga maar al vast aan de slag om het geld bij elkaar te krijgen. 
Het zou een geweldig zijn als het jullie wel zou gaan lukken. 
(dan reken ik wel op een speciale uitnodiging bij de opening / dat feest van dank een lofprijzing wil ik niet missen)”

Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik het las.
Zou het echt zo zijn?
Is dit de manier zijn waarop God onze gebeden verhoort?
„Verras ons Heer”, hadden wij gevraagd.
Et voilà.

Dan moet je consequent zijn.
Dus ben ik aan de slag gegaan om het geld bij elkaar te krijgen.