❧

Ze stonden samen in de hemel en keken terug op zijn leven.
"Zie je die twee voetsporen?", vroeg zijn beschermengel, "Dat zijn wij."
Hij volgde ze met zijn ogen.
"Waarom is er soms maar één spoor?"
"Dat waren de ogenblikken waarop jij het moeilijk had."
"En dan liet je mij alleen?"
"Nee, dan droeg ik je."



& Kaatje (voetsporenverhaal)