dertienplus
Mijn LevensBeschouwing!
Voorwoord
Voor
godsdienst moesten wij een levensbeschouwing maken,
een opstel met de titel: Wat ik belangrijk vind in het leven.
Daarin moesten we op de volgende vragen antwoord geven
- Wat vind ik belangrijk in mijn leven?
- Wat zijn belangrijke gebeurtenissen in mijn leven?
- Waarom vind ik ze belangrijk?
- Wat vind ik belangrijk in de omgang met andere mensen
a. met familie.
b. met vrienden/vriendinnen.
- Wat geloof ik? Is dit belangrijk voor mijn kijk op het
leven?
- Hoe kunnen andere mensen dat zien?
- Waar denk ik aan bij het woord God?
- Hoe denk ik over de bijbel en wat is mijn favoriete
Bijbelverhaal?
- Welke belangrijke persoon uit een godsdienst zou ik wel eens
willen ontmoeten?
- Waarom juist deze persoon?
- Vind ik dezelfde dingen belangrijk in het leven als mijn
ouders?
a.
welke wel.
b. welke niet?
-
Is mijn kijk op het leven de laatste 2 jaar veranderd?
- Waardoor?
- Kunnen anderen daar iets van zien?
Hier komt hij dan :
Wat
ik belangrijk vind in het leven
Ik
let meestal goed op wat voor dingen ik in mijn leven toelaat, zo
ben ik ook opgevoed.
Er is mij geleerd dat je altijd moet kijken of, wat je doet of wil
gaan doen, wel goed is en dat je ook al is het soms niet makkelijk,
het goede moet kiezen. Ik vind mijn familie erg belangrijk, ik kan
altijd op mijn ouders terugvallen en zij zullen mij dan ook altijd
opvangen.
Vrienden zijn voor mij ook belangrijk, de dingen die je om welke
reden ook, niet tegen je ouders durft of wilt zeggen, kun je bij
hun eruit gooien.
Ik had altijd zo graag een groepje vriendinnen gewild, die dan
bijvoorbeeld elke vrijdag gingen logeren en die dan onafscheidelijk
waren, en Altijd voor elkaar in zouden staan. Het typische
filmbeeld dus, ik heb wel uitgevonden dat zoiets, als je dat hebt
wel erg speciaal is en dat, dat niet zo snel lukt.
Ik heb ook een aantal vrienden die ik heb voor ‘’de
sier’’, mensen die ik aardig vind, waar ik goed mee om
kan gaan, maar bij wie ik als het er op aan komt niet echt zal
kunnen aankloppen.
Daarentegen heb ik een paar vriendinnen waarvan ik zeer zeker weet,
dat ik altijd bij ze terecht kan, waarmee dan ook en dat zij altijd
loyaal en solidair zullen zijn.
Liever een paar vrienden waar je van op aan kan en tegen wie je
altijd alles kan zeggen, dan een huis vol, waarvan je nooit zeker
weet of ze je wel echt mogen. Van wie je niet weet of ze oprecht
zijn en of ze, als je niet kijkt ze alles wat je in vertrouwen
verteld hebt, aan een ander doorvertellen, en het er dan over
hebben hoe raar ze het vinden dat jij ze dat vertelt hebt.
Het fijnste lijkt me dan een vriendin, een Echte vriendin, waarvan
je echt op aan kunt en die, als je door je tranen of je slappe lach
niet meer door kan praten, je zinnen afmaakt. Ik heb zo’n
vriendin! Haar naam is Annejon Okhuijsen en wat ik denk zegt zij,
en andersom, we zeggen het tegelijk of we kijken elkaar aan en
hebben geen woorden nodig omdat we toch wel begrijpen wat we
bedoelen. Het is fijn want zij is altijd binnen bereik, als ik haar
nodig heb kan ik gelijk naar haar toe. Bij haar hoef ik me nooit te
schamen, omdat zij zelf net zo gek is als ik !
Ik heb nog een’’ echte’’ vriendin, ik ken
haar al mijn hele leven: Katja Bollen, met alles kan ik bij haar
aan kloppen, omdat zij ouder is dan ik en ik haar niet heel vaak
zie, bestaat er een gezonde afstand. Het is fijn om haar raad te
krijgen, want ik denk dat ze erg reëel is en verstandig, ze snapt
mij.
Ik denk, dat met zulke vriendinnen je geen groepje van
onafscheidelijke ‘’hartsvriendinnen’’ meer
nodig hebt.
Ik vind het belangrijk om eerlijk, loyaal, solidair, vriendelijk,
oprecht, trouw (aan de mensen van wie je houdt) , echt, goed en
dapper te zijn. Als je niet trouw bent, wat heb je er dan aan om
zogenaamd solidair tegenover de mensen die je
‘’verraadt’’ te zijn, als je toch alleen
maar een masker voorhoudt, en achter dat masker die mensen
‘’verloochent’’.
Met dapper bedoel ik niet dat je in een supermanpak de wereld moet
redden en elke schurk uit moet schakelen, maar dat je ook juist bij
de kleine dingen, Ongeacht of je het eng vind, of juist als je bang
bent, iets doet , niet omdat het jou het beste uitkomt, maar omdat
het, het goede is.
De kleinste mensen kunnen helden zijn.
Helden kiezen het goede boven zichzelf, omdat het het juiste is
(hoe eng ze het ook vinden, hoe bang ze ook zijn!).
Ik vind kennis ook belangrijk, ik houd er van dingen te leren die
mij interesseren, om mijn hemel te verbreden en verder te kijken
dan mijn neus lang is.
De kerk, Mijn kerk is voor mij ook belangrijk, zij speelt een grote
rol in mijn dagelijks leven,ik en mijn gezin, bidden samen en gaan
elke zondag samen naar de kerk.
De mensen uit de kerk zijn een soort familie voor mij geworden, ik
ken sommigen al mijn hele leven. Ik ga elke zomer op Orthodox
ZomerKamp, dan ontmoet je mensen die je soms al een jaar niet
gezien hebt. Je geniet van de sfeer en de natuur om je heen. Je
slaapt in tenten, draagt trots je kruisje, krijgt catechese, doet
spellen, zingt liedjes bij het kampvuur, hebt lol, gaat
zwemmen,sport, leert over je geloof, praat met de priester of
bisschop, doet allerlei activiteiten en je bidt samen.
Je hoeft je niet te schamen als je meebidt, een kruisteken wilt
maken voor het eten of als je in de kerk tent meepraat onder de
catechese. Iedereen doet mee, het is gewoon, je hebt iets gemeen,
je hebt je kerk, je hebt elkaar als vrienden, je hebt je geloof. In
de omgang met mijn ouders vind ik dat het belangrijk is om eerlijk
te zijn tegen elkaar, als je eerlijk bent leer je elkaar beter
kennen, kunt elkaar beter vertrouwen en dan kun je rekening houden
met elkaar.
Ik vind het belangrijk dat mijn ouders achter mij staan, en dat ze
er voor mij zijn als ik het nodig heb. Ik ben een sociaal mens en
heb warmte en liefde nodig om gelukkig te zijn. Daar zijn ouders
voor!
Ik vind het ook belangrijk, dat in de band die je met je ouders
hebt, je je niet hoeft te schamen en dat er humor is. Met humor los
je veel dingen op en hou je elkaar levendig! Ik vind dat je om je
zelf en om elkaar moet kunnen lachen (nou dat lukt bij ons wel
hoor... hahaha).
Ik geloof in God, in Jezus Christus en in de Heilige Geest.
Natuurlijk heb ook ik wel eens twijfels over sommige dingen, denk
ik na over mijn geloof en vraag me dingen af, maar dat is
menselijk. Er werd mij een keer gevraagd of ik geloofde en mijn
antwoord was voor ik het wist al een super overtuigende JA! Dan
neem ik aan dat wat ik denk wel goed is. Ik geloof niet omdat ik
iets nodig heb om kracht uit te putten, ik geloof niet omdat ik ook
‘’iets’’ van mijzelf wil hebben, ik geloof
niet omdat ik heel erg zeker weet dat alles waar is wat ik geloof,
ik hoef op zich het fijne er niet perse van te weten,ik weet niks
zeker.
Ik geloof omdat ik geloof! Daar kun je niet over speculeren of
discussiëren.
Het
is zo, Omdat het zo is.
Het is ook bepalend voor mijn kijk op het leven. Een voorbeeld is
dat ik als klein meisje bij het lezen van ‘’De wereld
van Sofie.’’ gefrustreerd raakte door alle vragen die
zij gesteld kreeg.
Ik, kleine Kaatje, had bijna alle antwoorden! En die domme Sofie
maar nadenken!
‘’Waar komt de wereld vandaan?’’ Nou God
heeft de wereld geschapen! Dûh. ‘’Waar komen de mensen
vandaan?’’ God Natuurlijk!, Halloo! Als je gelooft is
filosoferen best mogelijk, maar gewoon niet relevant, niet
belangrijk. Je kunt wel door fantaseren over de
‘’mysteries’’ van het leven, maar je weet
immers toch al hoe het zit. Dus ja, waarom zou je?! Ik als gelovig
meisje doe ook sommige dingen niet, omdat ik er over na heb gedacht
en een keuze heb gemaakt. Ik probeer het wel oprecht na te laten,
want ik wil echt zijn, niet een of ander zogenaamde schijnheilige
of zo’n goed, voor de buitenwereld zichtbaar
‘’vroom tiepje’’.
Ik vloek niet, Ik probeer altijd eerlijk te zijn, ik probeer niet
mee te roddelen. Ik probeer op de achtergrond niks te laten merken
van wat ik, in wezen vind, maar toch mijn idealen na te leven.
Daarvoor heb ik de aandacht en goedkeuring van anderen niet nodig.
Als ik iets verdien, krijg ik mijn kroon, in de hemel wel.
Als ik aan God denk, denk ik aan de Drie-eenheid. Ik heb geen mooie
fantasievolle gedachten over hem. Het is toch niet relevant wat is
fantaseer. Het is zoals het is. Ik denk, wat ik weet. God houdt van
iedereen.
God, is wie Hij is.
God is Liefde!
De Bijbel zie ik als een kompas, mijn geloof als een kaart. Het
leidt mij langs de juiste weg. Als ik de weg kwijt ben zal ik op
mijn kompas kijken, om uit te vinden hoe ik weer op het juiste pad
kom.
Ik vind dat er in de Bijbel prachtige verhalen staan, ze zijn ook,
puur alleen om voor het plezier te lezen mooi. Ik vind dat je niet
alles wat in de bijbel staat zo letterlijk mogelijk moet nemen.
Maar ook niet dat je moet denken dat er niks van waar is. Het kan
zijn dat je over sommige dingen je bedenkingen hebt maar dan hoef
je het nog niet gelijk voor onwaar uit te maken! Het kan zijn, Is
heel goed mogelijk dat er wonderen zijn gebeurt, ga daar maar van
uit!
Een van de mooiste verhalen uit de bijbel vind ik het begin van de
Openbaring van Johannes. Het begint met dat het de Openbaring van
Jezus is, dus de naam zou eigenlijk:’’Openbaring van
Jezus’’ moeten zijn.
Het mooie aan dit boek vind ik, dat het zo veel vragen, gewoon
beantwoordt! We hoeven ons niet meer af te vragen wat er zal
gebeuren na onze dood, we weten het, het staat Zwart op Wit!
Er zal een troon zijn, met daaromheen vierentwintig tronen, waarop
de oudsten zullen zitten met gouden kronen. Er zal een boek liggen,
een boek van je leven vanaf je allereerste daad tot je allerlaatste
gedachte, alles zal er in staan. Er zal een lam zijn om de zeven
zegels te verbreken. Maar op het moment dat het eerste zegel
verbroken zal worden, zijn daar de priesters, de vierentwintig
oudsten. Zij hebben in hun ene hand een citer en in hun andere hand
wierrook. Dat zijn de gebeden van de heiligen. Dat laatste zinnetje
vind ik het allermooiste, dat de mensen op aarde die voor je
bidden, je later helpen, zodat je niet zo bevreesd hoeft te
zijn.
Ik zou niet weten wat ik zou moeten doen als ik Jezus tegen kwam.
Hij lijkt me een heel wijs en moedig man. Wij geloven dat je
iedereen moet helpen, en dat Jezus in iedereen kan zijn. Dat heeft
hij namelijk gezegd, Zorg voor je naaste als voor mij.
Ik denk over veel dingen het zelfde als mijn ouders. Wij vinden
namelijk alle drie geloof, eerlijkheid en loyaliteit belangrijk Ik
hecht ook waarde aan hoe ik er uit zie, en hoe ik in een groep lig,
daar heeft mijn vader een stuk minder last van.
Er zijn in mijn leven een aantal belangrijke gebeurtenissen
geweest, die heb ik op mijn tijdbalk gezet. De afgelopen twee jaar
ben ik zelf behoorlijk veranderd. Zowel Fysiek als mentaal. Ik ben
Fysiek sterker en steviger geworden, dat is wel goed aangezien ik
heel iel was. Mentaal ben ik ook behoorlijk veranderd. Ik heb een
pony gekregen en daardoor heb ik geleerd hoe je hard moet werken.
Door die pony ben ik blijven zitten, ik had geen tijd meer. Ik was,
voor dat ik bleef zitten heel erg gefocust op de toekomst. Ik was
echt irritant ambitieus. Ik had mijn eigen toekomst al helemaal
uitgestippeld. Daarom was het ook een grote klap in mijn gezicht
dat ik niet over zou gaan. Mijn hele levensplan stortte ineen! En
daarbij ging mijn pony weg. Ik had het er heel erg moeilijk mee, en
heb me echt heel vaak in slaap gehuild. Ik was mijn beestje kwijt,
mijn toeverlaat. Doordat ik ben blijven zitten en nu geen pony meer
heb, had ik dit schooljaar tijd voor vrienden! Het was voor mij erg
leuk en anders, omdat ik zoveel tijd aan dat paard besteedde. Het
was een hele nieuwe ervaring, ik ging opeens leuke dingen doen met
vriendinnen na school, en ik werd gewoon mee gevraagd! Het ging ook
gelijk beter op school! Ik heb wel geleerd dat als er een deur
dicht gaat, dat dan een andere zich opent!
Ik ben vlak na de zomervakantie, In mijn eentje naar Athene
geweest. Dat was ook een enorme ervaring! Ik heb voor de eerste
keer mijn vader ontmoet en een heleboel familie waarvan ik niet
eens wist dat ik die had! Ik ben in mijn eentje naar Athene en
terug gevlogen, dat vliegen heeft mij ook heel erg veranderd. Het
punt alleen al dat ik het in mijn eentje deed, ik voelde me erg
zelfstandig!
Ook het feit dat ik eventjes, helemaal los van alles was heeft mij
aan het denken gezet. Ik verbaasde mij over de schoonheid van de
wolken! Ik vond het prachtig, dat boven de wolken, de zon Altijd
schijnt! Ik heb mijn hele visie veranderd, en ik ben ook weer van
het leven gaan genieten, in plaats van me zorgen te maken over mijn
toekomst. Ik ben nu wat ik nu ben. Ik ben vrolijker. Ik ben Kaatje!
En ik weet voor honderd procent zeker:
GOD IS LIEFDE!