De Heilige Communie is een onontkoombare plicht voor elke gelovige.
Door dit Mysterie verenigt hij zich met Christus en met de andere gelovigen.
Wij zijn geroepen zo vaak mogelijk te communiceren en niet slechts twee of drie keer per jaar.
Het regelmatig communiceren ontheft ons niet van de noodzaak van een gedegen voorbereiding: bidden, vasten, biechten.
Om op waardige wijze te communiceren wordt gevraagd:
• onwrikbaar geloof in Christus onze Redder zoals De Kerk Hem leert kennen,
• regelmatige kerkgang en persoonlijk gebed,
• trouw aan De Kerk Die onze redding verzorgt,
• een zuiver geweten, vrij van slechte daden,
• vergeving aan allen en verzoening met hen die iets tegen ons hebben,
• vredige relaties en liefde, zelfs voor onze vijanden,
• biechten van de zonden ten overstaan van onze biechtvader.
In het 'Onze Vader' noemt Christus het brood 'επιουσιον'; epi-oesion.
Dat betekent 'bovenwezenlijk'.
De heilige Johannes Chrysostomos vertaalt dat met 'dagelijks'.
Zo leert hij ons om, als het kan, dagelijks te communiceren.
Om te communiceren moet jij je voorbereiden:
- je bidt
- je vast
- je biecht
Hoe je dat doet spreek je met je priester of je geestelijke vader af.
Jezus Christus en De Kerk leren ons om dat onopvallend en met een blij gemoed te doen.
Daarom geven wij geen ruchtbaarheid aan onze voorbereidingen:
Bidden doen wij in onze binnenste kamer.
Vasten doen wij slechts merkbaar voor God.
Biechten doen wij bij God, met de priester als getuige.
Sta jezelf niet toe om de communie te nemen zonder deze drie.
Een ontoereikende voorbereiding is geen reden om niet naar de kerk te gaan.
's-Zondags zijn we in de kerk.
Wij allemaal.